က်မသိတဲ႔ မစု တို႔ဝန္းက်င္

ဒီလိုေန႔ ေရာက္ရင္ တာဝါလိန္းလမ္းက အိမ္မွာေရာ ကုကၠဳိင္းက အိမ္ေရာ သူ႔အေဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အတြက္ ဆြမ္းသြပ္ အမွ်ေဝ ေနၾကပါ၊ ဇိုးကနဲ ဇတ္ကနဲ ရြာတတ္တဲ႔ ရန္ကုန္မိုးတြင္ မကဖူး တျပည္လံုးမွာ အဲဒီေန႔ဆို သူ႔အေဖ က်မတို႔ လြတ္လပ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး နဲ႔ သူရဲေကာင္း အေပါင္းအပါေတြ အတြက္ ျပည္သူေတြတင္ မကဖူး ရာသီဥတု ကပါ တေန႔လံုး ညိဳမႈိင္းဆိုင္းလို႔ ၿပိဳမလို ငိုမလိုကို ျဖစ္ေနတတ္တာ။



မွတ္မိေသးတယ္၊က်မတို႔ ငယ္ေသးတဲ႔ အခ်ိန္ ဒီလို အာဇာနည္ေန႔မ်ဳိး တာဝါလိန္းလမ္း အိမ္မွာ ဆြမ္းကပ္လို႔ ဧည္႔ေကာင္း၊ေဆာင္ ေကာင္းေတြ လာၾကရင္ မစုနဲ႔ က်မက ခေလးေတြဆိုေတာ႔ လာတဲ႔ ဧည္႔သည္ ဖိနပ္ေတြ စီေပါ႔၊ ဖိနပ္ေတြကို အိတ္ကေလးေတြ နဲ႔ ထည္႔ နံပါတ္ေတြ ေရးထားေပး တတ္တာ၊ လာၾကပါတယ္ ဧည္႔မ်ဳိးစံုပဲ၊ တခါေတာ႔ ဖိနပ္ေတြ စီရင္း ဖိနပ္တဖက္က ရွာမရဖူး၊ မစု ေရာ က်မပါ ေဒါင္းေတာက္ေအာင္ကို ရွာတာပဲ မေတြ႔ခဲ႔ဖူး၊ ေနာက္ဧည္႔သည္ေတြ ျပန္ေတာ႔ အဲဒီဧည္႔သည္ တေယာက္က စစ္ျပန္ ႀကီး ေျခတဖက္ မရွိဖူးေလ ဖိနပ္တဖက္ပဲ စီးၿပီး ျပန္ေတာ႔ မစုနဲ႔ က်မတို႔ ကိုယ္႔အျဖစ္ကိုယ္ ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔ ၾက တာေတြ အခုထိ ခပ္ေရးေရး မွတ္မိ ေနပါေသးတယ္။



တခါသား အာဇာနည္ေန႔ ဆြမ္းကပ္ယင္း အိမ္နံေဘး လမ္းဟိုဖက္ ေရႊၾကက္ယက္ေက်ာင္းက ကိုယ္ေတာ္ေတြကို ပင္႔ဖိတ္ပါတယ္၊ ေရႊၾကက္ယက္က ကိုယ္ေတာ္ ဘုန္းႀကီး ဝဝႀကီးတပါး ဆိုရင္ ဒံေပါက္ကပ္တဲ႔ ႏွစ္တိုင္း ဆြမ္းဘုန္းေပးတာ ထမင္းစားပြဲ နံေဘးမွာ ပန္းကန္ေတြကို ထပ္လို႔ စီထားတာ ၁၀ခ်ပ္ေလာက္ရွိၿပီ ဒီေတာ႔ ဖိနပ္ စီရင္း ေဆာ႔ ကစားေနတဲ႔ မစုက က်မကို လက္ကေလး လူမျမင္ေအာင္ မသိမသာ ဝွက္ၿပီး ဘုန္းႀကီး ဘုန္းေပးတာ ၁၀ ပန္းကန္ရွိၿပီလို႔ ျပခဲ႔ဖူးတာ တေရးေရး ျပန္ျမင္ေယာင္ေန မိတယ္။







ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို႔ ေခၚတဲ႔ မစုရဲ႕ အေမ ေဒၚခင္ၾကည္နဲ႔ က်မတို႔ အေမက ဝမ္းကြဲ ညီအမ ေတြပါ၊ ၁၉၅၂ခုႏွစ္ ေျမာင္းျမ ၿမိဳ႕ႀကီး မီးေလာင္ေတာ႔ က်မတို႔ အေမက ရန္ကုန္တက္ၿပီး သူနာျပဳ ဆရာမေလး လုပ္မယ္ ဆိုထြက္လာခဲ႔တယ္၊ ဒီအခ်ိန္ ေဒၚခင္ ၾကည္က လူမႈဝန္ထမ္း ဝန္ႀကီး ျဖစ္ေနၿပီေလ၊ သူတို႔ေတြ ကုကၠဳိင္း လမ္းဆံုနားက တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း အိမ္ေျပာင္းသြားတဲ႔ အထိ ဝမ္းကြဲေတြမို႔ တာဝါလိန္းက အိမ္ႀကီးမွာပဲ က်မတို႔ မိသားစုကို ေပးေနတာေပါ႔လို႔၊ ဟိုအရင္ အႏွစ္ ၅၀ေက်ာ္က အျဖစ္ေတြ ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မနီလို႔ ေခၚတဲ႔ ေက်ာင္းဆရာမေဟာင္းႀကီး အန္တီနီက ႀကိမ္ကုလားထိုင္ႀကီး တလံုးမွာ ထိုင္လို႔ ကိုလံဘီယာ ျမစ္ဆီက ခပ္စိမ္႔စိမ္႔ တိုက္ခတ္လာတဲ႔ ေလစိမ္းေတြနဲ႔ အတူ သူစိမ္းနယ္ တနယ္ျခားမွာ တခုတ္တရ ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပ ေနပါေတာ႔တယ္။

........................................................

တကယ္ ေျပာရယင္ မစုတို႔ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ေျပာင္းသြားၿပီး ၅ႏွစ္ေလာက္ အထိ အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျပတိုက္လမ္း လို႔ ေခၚတဲ႔ တာဝါလိန္းလမ္းအိမ္ အခုလို ျပတိုက္ မျဖစ္ခင္ အထိ က်မတို႔ ေနာက္ဆံုးေနခဲ႔ ၾကတာပါလို႔ ဆက္ဆို ျပန္ပါတယ္။ မစုတို႔ အိမ္ေျပာင္းသြားေတာ႔ ကုလားလင္မယား ၂ေယာက္ အေဖၚေခၚထားၿပီး က်မတို႔ ဆက္ေန က်န္ခဲ႔တယ္။ အဲဒီ အိမ္ႀကီးက အရင္ ကုလားသူေ႒း အိမ္ႀကီးလို႔ အရပ္က ေျပာၾကတာ … ဟုတ္မယ္၊ ဝက္သားဟင္း ခ်က္ၿပီေဟ႔ ဆို အိမ္ေနာက္က မီးဖိုေခ်ာင္ ထဲ လူမရွိရင္ ဝက္သားဟင္းအိုးဖံုး ဖြင္႔သံလိုလို ေျဗာင္ဆန္ေနေအာင္ ၾကားေနရတာပဲ၊ က်မတို႔က ကေလးေတြမို႔ လားမသိ ဘာမွ မေတြ႔ခဲ႔ မၾကားခဲ႔ရဖူး။



က်မတို႔ အေမ ေျပာေျပာေနလို႔ မွတ္မိေနတာက တခ်ဳိ႕က ေျပာၾကတယ္၊ ေဒၚခင္ၾကည္က ခရိယာန္တို႔ ဘာတို႔ ေတြေပါ႔ေလ၊ မဟုတ္ရပါဖူး ဧရာဝတီတိုင္းက ဗမာစစ္စစ္ ေတြပါ၊ ေဒၚခင္ၾကည္ တို႔က ေျမာင္းျမ ဇာတိေပါ႔၊ သူ႔အေဖက ယခင္ လြတ္လပ္ေရး မရမီ ကတည္းက လမ္းဗိုလ္ ဦးဖိုးညွင္း အေမက ေဒၚစု ေျမာင္းျမ ရွမ္းကုန္းပိုင္း အရပ္မွာေနၾကတာ သားခ်င္း ၁၀ေယာက္ ရွိတယ္၊ အေမက တခါတေလ ေနာက္ၿပီး မွတ္ခ်က္ျပဳတယ္ အဖိုးက အဖြားနဲ႔ တခါက စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ၿပီး ၃ႏွစ္ လံုးလံုး စကား မေျပာခဲ႔ၾက ဖူးတဲ႔ ၊ ေတာ္ေသးတာေပါ႔ ၃ႏွစ္ စိတ္ေကာက္ေနလို႔ တဲ႔ မေကာက္မ်ားေနခဲ႔ရင္ သားခ်င္း ၁၃ေယာက္ေတာင္ ရွိမတဲ႔၊ အေမက ေျမာင္းျမမွာ ေက်ာင္းလာေနလို႔ ေဒၚခင္ၾကည္တို႔ အိမ္မွာေနတာတဲ႔၊ အဖိုးက ဗမာစစ္ေပမဲ႔ ဧရာဝတီတိုင္းက ကရင္ေတြ သစၥာရွိတာ ၾကည္ညိဳ ရင္းစြဲရွိလို႔ ခရိယာန္ဘာသာထဲ ဝင္လိုက္ သတဲ႔၊ ဒီေတာ႔ က်မတို႔ က အဖိုးေရွ႕မွာ အာမင္၊ အဖြားေရွ႕မွာ သာဓုေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႔ ေဒၚခင္ၾကည္က ဗုဒၶဘာသာဝင္ပါ၊ လူေတြ ထင္ေၾကးနဲ႔ ေျပာၾကတာ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္လို႔ ေက်ာင္း ဆရာမ ေဟာင္းႀကီး အန္တီနီက ေျပာျပပါတယ္။

...................................................................

က်မ တို႔နဲ႔ မစုတို႔က ဝမ္းကြဲေတြေပမဲ႔ ငယ္တုန္းကသာ တအိမ္ထဲလို အတူေနခဲ႔ၾကတာ ဦးေနဝင္း ကန္ထုတ္လို႔ သူ႔အေမ ေဒၚခင္ ၾကည္ အိႏၵိယသံအမတ္ႀကီး အျဖစ္နဲ႔လဲ ေျပာင္းသြားေရာ က်မတို႔လဲ ေဆြမ်ဳိးသားျခင္း အျဖစ္က အေၾကာကို ျပတ္ေရာပဲလို႔ ဆိုပါ တယ္၊ က်မက ေဒၚစုထက္ ႀကီးပါတယ္၊ ေဒၚစုက မနီ...လို႔ ေခၚသူပါ၊ ေအာင္းဆန္းဦးနဲ႔က တရြယ္ထဲေပါ႔၊ သူတကာေတြ ေတြး ထင္ေနတဲ႔ ေအာင္ဆန္းလင္း ေသတဲ႔ ကိစၥကလည္း သူတို႔အေဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆံုးၿပီးမွ ျဖစ္တာပါ၊ အခ်ဳိ႕ကေတာ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လုပ္ ႀကံ မခံရခင္လို႔ ထင္ျမင္ပံုရတယ္၊ ျဖစ္ေၾကာင္းရယ္ ကုန္စင္က ဒီလို တာဝါလိန္းအိမ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရွိစဥ္ ကတည္းက စိုက္ထား တဲ႔ ၿခံ စည္းရိုး အစပ္က ကင္ပြန္းခ်ဥ္ပင္၊ ဆူးပုပ္ပင္ေတြ ေဝညြတ္ေနေအာင္ ထြက္လို႔ အရိပ္ရတာကိုး၊တရက္ေတာ႔ ေမာင္ႏွမ ၃ေယာက္ ဒီအရိပ္ရတဲ႔ ေနရာေလးမွာ ကစားရင္း ထမင္းစားခ်ိန္မို႔ ကုန္းကမူေလးေပၚ ရွိတဲ႔ ရဲတိုက္ အိမ္ႀကီးဆီ အားလံုး ျပန္အတက္မွာ ေအာင္ဆန္းလင္းက အပင္ေတြ ေရေလာင္းဖို႔ တူးထားတဲ႔ ေရကန္ေလး ၁၀ေပ ဝန္းက်င္ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလး က်ယ္ၿပီး ၁၅ေပနက္ တဲ႔ ကန္အစပ္မွာ ကစားစရာ ေသနတ္က်န္ခဲ႔လို႔ ျပန္အယူ ဒီေရကန္ထဲက် ေရႏွစ္ၿပီး ဆံုးတာပါပဲ လူႀကီးေတြ သိတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေတာ႔ အသက္ မမီေတာ႔ဖူးေလ။





ေက်ာင္းေနေတာ႔လည္း ေအာင္ဆန္းဦးက တာေမြ(၄) ေခၚတဲ႔ စိန႔္ဖရန္႔စစ္ မွာ ေနာက္မွ အ.ထ.က(၆) ဗိုလ္တေထာင္(စိန္ေပါလ္) ကို ေျပာင္းသြားတာ က်မလည္း မစုလို စိန္ဖရန္းစစ္ မွာပဲ ေနာက္ေတာ႔ သူ အဂၤလိပ္ မက္သဒစ္( ဒဂံု-၁ ) ကို ေျပာင္းသြားတယ္၊ က်မတို႔ ရန္ကင္းေကာလိပ္ ေရာက္ေတာ႔ ေအာင္းဆန္းဦးက ေက်ာင္းေပါက္ဝက လာလာေစာင္႔တယ္ အျဖစ္က သူ႔မွာ ပါတဲ႔ ေပါင္ မုန္႔တို႔ ၾကက္ဥတို႔ မစားခ်င္ေတာ႔ သူ႔ထမင္းဘူး က်မကိုေပးၿပီး က်မရတဲ႔ အိမ္က မုန္႔ဖိုးသူ ယူပါတယ္၊ ၿပီးေတာ႔ အဲဒီမုန္႔ဖိုး ငါးမူးနဲ႔ ဇီေပါင္း ေခၚမလား? ငရုတ္သီးေတြ ဆားေတြနဲ႔ နယ္ထားတဲ႔ ကေတာ႔ထိုး ဇီးသီးကို ဝယ္,ဝယ္စားတယ္၊ တရက္ၾကေတာ႔ သူ က်မ ကို ထမင္းဘူးေပးၿပီး ညေနအျပန္ ထမင္းဘူး ျပန္ယူဖို႔ ေမ႔သြားတယ္ ကားေပၚေရာက္မွ ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕ အမ သူတို႔ရဲ႕ ဂ်ီးေဒၚ ေဒၚခင္တင္႔ကို ေျပာေတာ႔ ကားျပန္လွည္႔ၿပီး က်မတို႔ ရန္ကင္းအိမ္မွာ ထမင္းဘူးလာယူတာ ဒီအျဖစ္ကို က်မ အေဖ သိသြားေတာ႔ ေနာက္ေန႔က စၿပီး ေက်ာင္းသြားရင္ ေအာင္ဆန္းဦး ငါးမူး၊ က်မ ငါးမူးရပါတယ္ ေနာက္သူအဂၤလန္ ေက်ာင္းသြားတက္ေတာ႔ က်မသူ႔အတြက္ရတဲ႔ မုန္႔ဖိုး သူကိုယ္စား ဆက္ရေနေသးတယ္ ေနာက္မွ အေဖသိၿပီး မေပးေတာ႔တာ ဒီကေန စၿပီးေအာင္ဆန္းဦး နဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားတာ သူလည္း ဆန္တီေရးဂိုးမွာ ေျပာၾကတယ္ က်မက ေအာ္ရီဂန္မွာ ေျမပံုအရ အထက္နဲ႔ ေအာက္ ဆိုေတာ႔ ခရီးက ေဝးတာရယ္ အရြယ္ ကလည္းရ က်န္းမာေရးက ခ်ဴခ်ာေတာ႔ ခုထိ မေတြ႔ႏိုင္ ၾကေသးဖူးေလ။

.....................................................................

က်မတို႔လည္း ဘြဲ႔ရ အလုပ္အကိုင္ ေတြနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရး ဝန္တာေတြ ထမ္းေနရေတာ႔ ေဆြမ်ဳိးျခင္း ခပ္ကင္းကင္း ျဖစ္သြား တယ္၊ေဒၚစုဆီေနာက္ပိုင္း ညီအမေတြပဲ အဆက္အသြယ္ လုပ္မယ္ဆိုေတာ႔ အေမျဖစ္သူက တားတယ္၊နင္တို႔က အစိုးရဝန္ထမ္း လုပ္ေနၾကတာ သူက ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေနတာ၊ သြား မဆက္ေလနဲ႔ ဟိုေကာင္ေတြက စိတ္ခ်ရတာ မဟုတ္ဖူး၊နင္တို႔လို ဝန္ထမ္း ဆို တကယ္လုပ္မွာလို႔ ေျပာရွာတယ္၊ ဒါနဲ႔ မဆက္ျဖစ္ျပန္ဖူး၊ ေနာက္ဆံုး အေမဆံုးေတာ႔ ေဒၚေအာင္းဆန္းစုၾကည္လို႔ ေခၚတဲ႔ မစု အိမ္ က်မတို႔ ညီအမေတြ သြားအေၾကာင္း ၾကားတယ္၊ကုကၠဳိင္းလမ္းဆံု ေက်ာ္ၿပီး ျပည္႔ဝ စားေတာ္ဆက္နားမေရာက္မီ ဂိတ္ကေလးနား က ထမင္းစားမလို႔ လုပ္ေနတဲ႔ ရဲေဘာ္ေလးေတြနဲ႔ ေတြ႔ေတာ႔ အက်ဳိးသင္႔ အေၾကာင္းသင္႔ ေျပာျပလို႔ နာေရး ျဖစ္ေနတာမို႔ ခြင္႔ ေတာင္းေတာ႔ သြားခြင္႔ျပဳတယ္။

ၿခံဝေရာက္လို႔ တံခါးဖြင္႔ ထြက္လာတဲ႔ စစ္ဗိုလ္တေယာက္ ေတြ႔ပါေလေရာ၊ က်မတို႔ ညီအမေတြ ေျပာျပေတာ႔ ဒီစစ္ဗိုလ္ေလးက ေမာက္ေမာက္မာမာကို ေျပာဆိုဆက္ဆံၿပီး၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္သူအမိန္႔နဲ႔ လာတာလဲ? ခင္ဗ်ား .. တို႔ ညီမ ေဒၚစုၾကည္ က ေထာင္ က် ေနတာဗ် ! ....သြား....သြား....သြား ... လူမေျပာနဲ႔ ပုရြက္ဆိတ္ေတာင္ မဝင္ရဖူး! လံုၿခံဳေရး အရမို႔ ခြင္႔မျပဳႏိုင္ဖူး ဆိုျပန္ကာ ရိုင္းျပစြာ ျငင္းလႊတ္ပါတယ္၊ အျပန္ခရီး လမ္းထိပ္က ဂိတ္တဲထဲ ထမင္းစားေနတဲ႔ စစ္သားေတြ ခမ်ာမွာ က်မတို႔ကို ခြင္႔ျပဳမိလို႔ မေအႏွမ စံုေအာင္ ကိုင္တုတ္ေနတဲ႔ စစ္ဗိုလ္ႀကီးကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ဆိုရင္ပဲ၊ ေၾသာ္......ဒီလို ဟီရိၾသတၱပၸ တရား နည္းလွတဲ႔ လူမ်ဳိးေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔ ႏိုင္ငံမ်ဳိး ျပည္သူေတြ တြင္းဆံုး က်ေလေပါ႔လို႔ ႀကိမ္ခါ အဖန္ဖန္ ေတြးေနမိေတာ႔တယ္လို႔ ရင္ထဲက လာတဲ႔အသံနဲ႔ အန္တီနီ တဆစ္ဆစ္ နာက်င္သလို ေျပာျပေနေတာ႔တယ္။

......................................................................

က်မတို႔လို ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း ေတာ္သူေတြေတာင္ နာေရးကိစၥ လာအေၾကာင္းၾကားတာ ဝင္ခြင္႔ မေပးခဲ႔တဲ႔ မစုတို႔ အိမ္ဝင္ခြင္႔ .... တေလာကပဲ ၾကားလိုက္ပါတယ္ ေရဒီယိုေတြမွာ ပြက္ေလာ ရိုက္လို႔ေပါ႔ အေမရိကားက ဂၽြန္ဝီလ်ံ ယက္ေထာ ( John William Yettaw ) ဆိုသူ တေယာက္ကေတာ႔ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္တာမွ ေလ်ာကနဲ ေလ်ာကနဲ ဆိုပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လွေ႒းဝင္းလို တပည္႔ေတြ၊ နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာ နီကိုရဲလို တပည္႔မ်ဳိးေတြ ေမြးထုတ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ေက်ာင္းဆရာမေဟာင္း အန္တီနီက စစ္ဗိုလ္ႀကီးေတြကို ေမးခ်င္စမ္း ပါဘိတဲ႔ ... ယက္ေထာ ... ဘယ္ အခ်ဳိး၊ ဘယ္ တန္ခိုးမ်ဳိးနဲ႔ တကၠသိုလ္ ရိပ္သာလမ္း ၿခံအမွတ္ (၅၄) ကို ဝင္သြား ပါလိမ္႔။



Sunday, July 19, 2009 Posted by ဒူကဘာ

ဤ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ေျမာက္ရန္ အငွါးခံစားမႈ အတြက္ မ်ားစြာကူညီ အမႈျပဳခဲ႔သူ ဦးေမာင္ေမာင္ (ေဆးမႉးႀကီး) ႏွင္႔ အန္တီနီ (ေအာ္ရီဂန္) တို႔အား ေက်းဂ်ဴးကဘာ ပါ။



မွ်ေ၀သူ။။http://chittemanawmyae.blogspot.com/ (ခ်စ္တဲ့ မေနာေျမ-)--ကာတြန္း-သားငယ္ အေမရိကန္